Η απάντηση της Εκκλησίας στο Ισλάμ
Με το αναδυόμενο Ισλάμ να επεκτείνει τη δύναμή του σε όλον τον κόσμο - είτε μέσω μετανάστευσης, αναπαραγωγής, αντιδικίας, εκφοβισμού ή τρομοκρατίες - η Εκκλησία πρέπει να απαντήσει για χάρη της αλήθειας, της δικαιοσύνης και, εντέλει, του πολιτισμού. Φυσικά, τα αποθέματα αλήθειας και δικαιοσύνης ήδη εξαντλούνται στην Δύση. Η παρακμή συνεχίζεται με ταχείς ρυθμούς και αν δεν υπάρξει μια πνευματική αφύπνιση στη χώρα, το Ισλάμ θα κυβερνήσει ελλείψει καλυτέρου. Η μόνη ελπίδα είναι η αναγέννηση της αγιότητας, η επανακάλυψη της πνευματικής τόλμης και η ανανέωση της πνευματικής δύναμης. Φυσικά, σε όλα αυτά, θα πρέπει να ηγηθεί η Εκκλησία:
Πρώτον, η μετάνοια θα πρέπει για μια φορά ξανά να χαρακτηρίσει το λαό του Θεού. Αυτό δεν θα είναι εύκολο, όπως παρατήρησε ο Reinhold Niebuhr, «Οι περήφανοι άνθρωποι και οι επιτυχημένοι πολιτισμοί το βρίσκουν δύσκολο να γνωρίσουν τον Θεό, διότι είναι εξαιρετικά δελεασμένοι να πιστέψουν τους εαυτούς τους για Θεό».1
Δεύτερον, η Εκκλησία πρέπει να επενδύσει εαυτόν στο αγαθό έργο της δημιουργίας μαθητών όπως και προσηλυτισμένων. Αν μη τι άλλο, η Εκκλησία θα πρέπει και πάλι να κατηχήσει πιστούς στην πίστη.
Τρίτον, οι ήρωες της πίστης θα πρέπει να βγουν στο προσκήνιο, γιατί ο Θεός ακόμη ψάχνει για έναν άνθρωπο. Έναν άνθρωπο, δηλαδή, ο οποίος θα «σταθή εν τη χαλάστρα» (Ιεζεκιήλ 22:30).
Τέταρτον, ο λαός του Θεού πρέπει για μια φορά ακόμη να πορευτεί με την δύναμη της ανάστασης του Ιησού και να αγκαλιάσει τον τρόπο θυσίας του σταυρού. Τέτοια ήταν η ανιδιοτελής μαρτυρία της πρωτοχριαστιανικής Εκκλησίας.
Πέμπτον, οι Χριστιανοί πρέπει να ενωθούν σαν ένα σώμα για να αντιμετωπίσουν την πρόκληση. Με το να μην στέκονται σε ζητήματα που τους χωρίζουν, οι πιστοί θα πρέπει να θυμούνται την προσευχή του Ιησού «διά να ήναι εν» (Κατά Ιωάννην 17:22).
Έκτον, η πίστη στο θεό πρέπει να διώχνει τον φόβο και την αμφιβολία. Η Βίβλος υπόσχεται ότι το βασίλειο του Χριστού θα κυριαρχήσει, και ο Κύριος συνεχώς συμβουλεύει τους μαθητές Του, «Μη φοβού!»
Προετοιμασμένη με αυτό τον τρόπο και γεμάτη με το Άγιο Πνεύμα, η Εκκλησία μπορεί να αρχίσει να απαντά αποτελεσματικά στην πρόκληση του Ισλάμ. Εδώ είναι κάποιες δυνατότητες που μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα τοπικό εκκλησίασμα:
Μαθήματα μελέτης των κειμένων, της ιστορίας και των τρεχόντων εκδηλώσεων του Ισλάμ.
Παγκόσμια υπέρβαση και απευθείας ευαγγελισμός ώστε οι Μουσουλμάνοι γείτονες να μάθουν για τον Χριστό.
Ένα δίκτυο παστόρων και εκκλησιών με παρόμοια κίνητρα για αμοιβαία στήριξη και συμβουλευτική υποστήριξη.
Χρήση διάφορων επικοινωνιακών πόρων. Χρήση του Εκκλησιαστικού πλούτου ταλέντων, επαφών, πνευματικών χαρισμάτων και πλατφόρμων ιδεών.
Ειλικρινής προσευχή. Το πιο ισχυρό όπλο της Εκκλησίας.
Η δύναμη της ιερής, υπάκουης, προφητικής και προσευχόμενης Εκκλησίας είναι ανυπολόγιστη. Τίποτε δεν θα μπορούσε να ανταγωνιστεί το μεγαλείο και την αποτελεσματικότητα ενός μετανοημένου και αναζωογονημένου σώματος πιστών. Στην πραγματικότητα, το πνευματικό κενό που τώρα ταλανίζει τη Δύση θα γεμίσει από κάτι - αν όχι από τη δόξα του ζωντανού Θεού, τότε από την καταπιεστική εκκοσμίκευση ή την Ισλαμική τυπολατρία. Ναι, για να αντιμετωπιστούν αυτοί οι αντίπαλοι, θα χρειαστεί θυσία, όχι μόνο πόρων, αλλά επίσης και άνεσης και ασφάλειας. Αλλά η θυσία είναι το σύνθημα ενός λαού που συναντιέται, με κάθε ελπίδα, στη βάση του σταυρού.2